Adaptacja w przedszkolu – kilka rad dla rodziców
Adaptacja to przygotowanie dziecka do środowiska przedszkolnego, to czas, który ma na celu ułatwienie dziecku przystosowanie się do przedszkolnego rytmu dnia, obowiązujących zasad i reguł.
Rodzice odgrywają kluczową rolę w procesie adaptacji dziecka w przedszkolu. Ważne jest, aby poświęcić czas i uwagę swojemu dziecku, zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa i wsparcia. Przygotowanie dziecka do przedszkola obejmuje rozmowy z nim na temat nowej przygody, opowiadanie o roli przedszkolaka. Akceptacja przez dziecko nowej rzeczywistości zależy w pewnej mierze od akceptacji i pozytywnego nastawienia rodziców. Jeśli rodzice akceptują wychowawców, ich metody pracy i samo przedszkole, to zwiększa się akceptacja nowej rzeczywistości przez dziecko.
Rodzicu:
- wyjaśnij dziecku, dlaczego będzie chodziło do przedszkola
- pozwól dziecku uczestniczyć w przygotowaniach do przedszkola, np. wspólny zakup kapci, pościeli na leżakowanie
- stosuj w przedszkolu krótkie pożegnania – uśmiech – buziak – papa! Przedłużające się pożegnania są dla dziecka bardziej stresujące
- pamiętaj, że płacz dziecka przy rozstaniu jest czymś zupełnie naturalnym. Wiemy, jakie to trudne, ale postarajcie się uodpornić na łzy swojej pociechy. Pamiętajcie, że one są sposobem na rozstanie
- jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, postarajcie się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata (rozstanie z nim jest często mniej bolesne)
- nie okazuj dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu (pokazujesz wtedy dziecku swoje lęki)
- staraj się w miarę możliwości skracać czas pobytu dziecka w przedszkolu do 4-5 godzin (przez kilka pierwszych dni, gdy dziecko się przyzwyczai, możesz go wydłużać)
- zawsze dotrzymuj danego słowa! Jeśli obiecujesz, że będziesz w pobliżu, bądź tam i nie odchodź. Zawsze mów, co zamierzasz. Jeśli będziesz chciał powiedzieć dziecku, o której je odbierzesz, to nie mów, że będziesz za trzy godziny, bo ono nie wie ile to jest. Lepiej gdy usłyszy, że przyjdziesz po obiedzie, po odpoczynku czy po podwieczorku. I nigdy się nie spóźniajcie, żeby dziecko nie pomyślało że o nim zapomniałeś
- nie wyręczaj dziecka w ubieraniu się, przy jedzeniu czy myciu rąk, a także w korzystaniu z toalety (naucz dziecko komunikować swoje potrzeby fizjologiczne, ubieraj dziecko w strój wygodny do samodzielnego ubierania się)
- w rozmowach o przedszkolu staraj się podkreślać jego dobre strony, ale nie odbieraj dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić, wysłuchać jego relacji, podtrzymać je na duchu. Warto też rozpoznać trudne sytuacje i podkreślić, że podczas nieobecności rodziców dziecko powinno szukać pomocy u swojej pani wychowawczyni
- rozmawiaj pozytywnie o przedszkolu, pamiętajcie, że wszystko co mówicie na temat przedszkola wpływa na to jak dziecko się w nim czuje
- postaraj się nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami, warto dowiadywać się o różne sprawy dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu
Każde dziecko jest indywidualnością, rozwija się w różnym właściwym dla siebie tempie, w odmiennych warunkach środowiskowych, z łatwością nabiera jednych umiejętności, podczas gdy inne sprawiają mu trudności. Nie należy zakładać, że proces adaptacji zakończy się u wszystkich dzieci równolegle i że będzie on wymagał podobnych wysiłków ze strony rodziców i nauczycieli.
Dziecko ma prawo do przeżywania adaptacji we właściwy dla siebie sposób, także płacząc. Zadaniem dorosłych jest wspieranie dziecka w procesie adaptacji, poprzez przemyślane działania dostosowane do jego indywidualnych możliwości oraz potrzeb.
Opracowała: Jolanta Łukaszuk